زیدآبادی: از زندان به تبعید

احمد زیدآبادی پس از پایان دوران زندانش یکراست به تبعید فرستاده شد. زیدآبادی دبیر کل دفتر ادوار تحکیم وحدت است. درباره سابقه این دفتر و خود زیدآبادی در کتاب اخیرم و در مقاله «سندروم دانشجویی» کمی نوشته‌ام. می‌توانید از طریق این لینک کتاب را بخوانید. زیدآبادی از اصلاح‌طلبانِ نسبتا اهلِ اصول بود. گرچه اصلاح‌طلب در نهایت اصلاح‌طلب است، اما درجِ حقایق و تفاوتها برای رعایتِ عدالت لازم است.

از اوایل دهه هشتاد بین تحکیم وحدت و جبهه مشارکت اختلاف افتاد. تحکیمی‌ها رادیکال‌تر بودند و تغییراتِ بنیادی‌تر و سریع‌تری می‌خواستند که خاتمی و نزدیکانش به آن راضی نشدند. لذا در دهه هشتاد زیدآبادی یواش یواش به نقدِ خاتمی پرداخت، به طوری که در مقاله‌ای که قبل از انتخابات ریاست جمهوری کذایی ۱۳۸۸ نوشت مستقیما و رسما خاتمی را به بی‌کفایتی متهم کرد و از او خواست که کاندید نشود. وی پیشتر نامه‌ سرگشاده مهمی هم خطاب به خامنه‌ای نوشته بود که بعدا از دلایلِ حکمِ سنگینش شد. متن کامل این نامه را هم می‌توانید از طریق این لینک بخوانید.

به نظرم اگر امثالِ زیدآبادی‌ فضای بیشتری برای فعالیت داشتند برای کشور مثبت بود. منتهی اینها را خودِ اصلاح‌طلبانِ سنتی و غیراصولی هم نمی‌خواستند، لذا از همه طرف کوبیده شدند. امیدوارم آقای زیدآبادی متوجه شده باشد که راهِ اصلاح‌طلبیِ حکومتی به ترکستان است، و اینکه چاره درد عبور از نظام است.